Nederlands - Grieks

 N.B.

• In vergelijking met andere Europese talen heeft het MG meerdere ontkennings partikels met als gevolg de volgende verschillen:

• In zinnen met een werkwoord in de aantonende wijs wordt het partikel «δεν» gebruikt.
• In zinnen met een werkwoord in de aanvoegende wijs wordt het partikel «μην» gebruikt
• In een gesprek bij een verschil van mening wordt het partikel «όχι» (het tegenovergestelde van «ναι») gebruikt om de ontkenning aan te geven.
• In ontkennende zinsdelen met zelfstandige naamwoorden, bijvoegelijke naamwoorden of onvoltooid tegenwoordig actieve deelwoorden (de Engelse -ing vorm) wordt «μην» gebruikt, maar zonder de eind «-ν».

In de aantonende wijs komt het partikel «δεν» voor het werkwoord te staan. Staat bv. in de zin ook het partikel van de toekomende tijd «θα», dan wordt «δεν» daar weer voor geplaatst:

 N.B.

• Met het voegwoord «ούτε» - (zin 1 + 2).
• Een ontkenning met nadruk - (zin 3).
• Een ontkenning in een positieve zin - (zin 4).
• Een vragende zin, die een mogelijke weigering weergeeft - (zin 5).
• Een zin waarin twijfel wordt uitgedrukt (zin 6).
• In een bijzin is de ontkenning afhankelijk van de actie van het werkwoord, dat meestal een feit of iets onmiskenbaars uitdrukt - (zin 7 en 8).
• In zin 9 is het verschil tussen het gebruik van «δεν» en «μην» te zien (het 1ste deel van de zin is in de aanvoegende wijs en het laatste in de toekomende tijd van de 2de stam van de aantonende wijs).
• Door een positief werkwoord negatief te herhalen (meestal met «και») wordt aangegeven dat iets met veel moeite is gedaan, op het nippertje is gelukt of misschien waar is - (zin 10 en 11).
• Door een herhaling in het eerste deel van de zin geeft de zin die volgt een tegenovergesteld verband weer of een versterkte betekenis - (zin 12 en 13).
• De betekenis van zin 14 is: hij zal zeker komen, d.w.z. dat twee negatieven in een zin gelijk is aan een sterke bevestiging.

Het partikel «μην» komt achter de partikels van de aanvoegende wijs «να» en «ας» te staan:

 N.B.

• In zin 1 «δεν» en «μην» in een zin.
• In zin 2 «όχι», «δεν» en «μην» in een zin.
• Zin 3 en 4 zijn bevelen of commando's.
• De betekenis van zin 5 is eigenlijk boos weglopen zoals na een bevel of gebod, wat niet op prijs gesteld wordt. Dit wordt meestal samen met de voegwoorden «ούτε» en «μήτε» (evenmin, noch)
• «μην», gebruikt in een directe vraag in de betekenis van naar alle waarschijnlijkheid of vermoedelijk (de zinnen 6 en 7).
• In zin 8 wordt «μην» gebruikt in een retorische vraag (een schijnvraag - het antwoord is al duidelijk)
• In de zinnen 9 en 10 wordt «μην» gebruikt in directe en indirecte vragen en samen met het voorzetsel «τυχόν» betekent het eventueel, misschien, toevallig. (De strekking van zin 9 is ergens bang voor zijn of voor vrezen en van zin 10, in het geval dat).
• In de zinnen 11 t/m 18 wordt de ontkenning gevormd samen met het werkwoord om enkele begrippen uit te drukken zoals: iets na streven, een mogelijkheid hebben, iets van plan zijn of iets twijfelachtigs, etc.

Het partikel «όχι» wordt gebruikt om een ontkenning te benadrukken (bv een antwoord op een vraag) of om in een gesprek een meningsverschil te uiten.

 N.B.

• Zin 1 een negatieve zin met het voegwoord «είτε» in de betekenis van of (hetzij) het een, of (hetzij) het ander.
• In de zinnen 2, 3 en 4 worden negatieve antwoorden gegeven.
• De zinnen 5 en 6 zijn uitdrukkingen met «όχι».
• Zin 7 is een negatieve uitspraak voorafgegaan aan een bevestiging.
• In de zinnen 8 en 9 wordt «όχι» gevolgd in een zinsdeel met «και». In zin 8 samen met «αλλά» (=maar ook) in zin 9 kan «και» (=en) weggelaten worden.
• In zin 10 is «όχι» gebruikt in een negatief zinsdeel van een contrasterend negatieve zin.
• In zin 11 is «όχι» gebruikt met het bijwoord «τόσο», hetgeen de betekenis: het is erg gecompliceerd, nog meer versterkt.
• In zin 12 wordt «όχι» gebruikt als voegwoord.

Je kunt kiezen of je het partikel van de aanvoegende wijs «να» wel of niet gebruikt:

Behalve bovengenoemd gebruik is «μη» tevens het ontkennings partikel van het onvoltooid actieve deelwoord in de tegenwoordige tijd: